bulanmaq — f. 1. Duruluğunu, saflığını, şəffaflığını, bərraqlığını itirmək. Arxın suyu bulandı. // Tutqunlaşmaq. Mayenin rəngi gah ağarır, gah da bulanırdı. 2. Bulaşmaq, batmaq, kirlənmək. Uşağın üst başı palçığa bulandı. – Yaralı, al qana boyanmış idim;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bulanma — «Bulanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
könül — is. şair. 1. Qəlb, ürək (mənəvi mənada). Könlümün sevgili məhbubu mənim; Vətənimdir, vətənimdir, vətənim. A. S.. <Ağarəsul> . . işi yubatmayıb həmin saat könlündəki məhəbbəti qıza söylədi. . . E. Sultanov. // məc. Obrazlı təşbehlərdə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarçaşmax — (Qazax) 1. bulanmaq (ürəyə aiddir). – Ürəyim qarçaşer 2. çaxnaşmaq, qarışmaq (havaya, buluda aiddir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
lıqqalanmax — (Salyan) bulanmaq, lillənmək. – Kürün suyi lıqqalanıb … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
batmaq — f. 1. Şiş tərəfi ilə bir yerə sancılmaq, girmək, soxulmaq (ucu iti şeylər haqqında). Ayağıma mıx batdı. Barmağıma iynə batdı. – Tikan olub ayağa batınca, gül ol yaxaya sancıl. (Ata. sözü). // məc. Batan kimi, girən kimi hiss olunmaq; sancmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boyanmaq — f. 1. Rənglənmək, boya ilə örtülmək, boya qəbul etmək. Parça yaxşı boyanır. // Məc. mənada. Hər yer batan günəş şöləsi ilə boyanmışdı. – Yer üzü qırmızımtraq bir rəngə boyanırdı. Ə. Ə.. 2. Batmaq, bulanmaq. Al qana boyanmaq. – Şahin şunqar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bulaşmaq — f. 1. Bulanmaq, batmaq; ləkələnmək. Üz gözü palçığa bulaşdı. Üstü yağa bulaşdı. – Ayaqdan bulaşan tozu süpürgə ilə təmizləmək mümkündür. Ə. H.. // Kirlənmək, zığlanmaq. Gözləri bulaşmaq. 2. Pozulmaq, qarışmaq, tutulmaq, qaralmaq. Hava bulaşdı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bələşmək — f. Bulaşmaq, bulanmaq. Canım qoydum yar yolunda sadağa; Bal bələşib dilə, dişə, dodağa. Aşıq Abdulla … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çamırlanmaq — f. 1. Palçıq olmaq, bataqlaşmaq. Küçə çamırlanmışdı. 2. Çamıra (palçığa) bulanmaq, çamırla örtülmək, çamıra batmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
